2023 VERSLAG DE TOREN 1 TEGEN OPC 1
OP MAANDAG 6 NOVEMBER 2023
Afgelopen maandag was het alweer zover, ons eerste team mocht de degens kruisen met het eerste team van OPC. Zowel van de Toren 1 als van OPC 1 waren alle deelnemers op tijd binnen, en konden wij om 20.00 uur starten met het testen van onze vaardigheden. Zoals gebruikelijk zal ik per bord een korte bespreking van de partij geven, zodat eenieder een beetje een idee krijgt van de variatie aan ideëenrijkdom en creativiteit van de spelers.
Bord 1:
Hier mocht Laurens Storms met zwart aantreden en het hoofd bieden aan de Trompovsky aanval (1 d4 Pf6 2 Lg5 Pe4 3 h4). Het lukte hem om de opening te overleven en zijn stelling voetje voor voetje uit te bouwen, wat uiteindelijk resulteerde in een koningsaanval die bleek door te slaan en de witspeler overduidelijk op niet mis te verstane wijze met lege handen achter liet.
Bord 2:
Ron hanteerde de witte stukken in een Siciliaan en al gauw leek het er op, dat hij in een prettige stelling belandde (wit had veel ruimte en zijn stukken stonden al – bijna letterlijk – midden op het bord verzameld voor een grootscheeps offensief.). Helaas, schijn bedriegt, en soms kan het gewoon verkeren, en ook heb ik niet de cruciale periode in zijn partij meegekregen, maar “opeens” bleek Ron’s tegenstander kans gezien te hebben om het volle pond (en daarmee het punt) te incasseren.
Bord 3:
Marcel de vries kwam met de zwarte stukken in een (zeer) gesloten systeem terecht, met (wat) weinig ruimte voor zijn stukken. En hoewel zijn tegenspeler iets meer ruimte had, zag het er niet naar uit dat hier iets bijzonders zou gebeuren, werd de stelling gaandeweg toch geopend, gepaard aan een stukkenreductie. Uiteindelijk kwam er een toreneindspel op het bord waarin Marcel’s vaardigheden ruim voldoende bleken om de definitieve winst binnen te harken middels een strak gevoerd beleid.
Bord 4:
Hier mocht ikzelf met de witte stukken aantreden, en kwam vrijwel direct in een Slavisch Damegambiet terecht, waarbij de zwarte witloper opgesloten blijft. Ik koos er voor om op de damevleugel aan een pionnen opmars te beginnen, waarna een stelling ontstond waarin ik een schijn-stukoffer kon brengen. Dit zou sowieso een grote afruil van stukken (en pionnen) tot gevolg hebben, waarbij wit een licht plusje aan het geheel zou overhouden. Dat lichte plusje kwam er, maar in het resterende eindspel met uitsluitend lichte stukken, een klauwtje pionnen en de koningen bleek dit, zoals ik eigenlijk al wel vermoedde, te weinig te zijn voor de winst en werd, na verdere afruil, het punt gedeeld.
Bord 5:
De zwarte stukken hanterend bleken Ad en zijn tegenspeler blijkbaar een gezamenlijke weddenschap te hebben afgesloten wie nu wel de meeste stukken en pionnen op het bord kon houden. Dit resulteerde in een enigszins “halma-achtige” stelling, waarin beide spelers voorzichtig manoeuvrerend naar een opening zochten om, met behulp van het nodige vuurwerk, de partij naar hun hand te zetten. Gaandeweg kwamen zowel ad als zijn tegenspeler tot de conclusie dat dit er niet echt in zat, en besloten de heren “gentleman-like” op een bord boordevol stukken en pionnen de vrede te tekenen, en daarmee het punt te delen.
Bord 6:
In wat aanvankelijk een (erg) gesloten stelling leek, mocht René de witte stukken hanteren. Hoe de zwartspeler het voor elkaar kreeg, heb ik niet helemaal kunnen volgen, maar uiteindelijk slaagde deze er in om twee, goed ondersteunde, zwarte pionnen op de open c- en d-lijn zeer ver te laten oprukken. De witte stukken, die op een kluwen stonden in een poging om de zwarte pionnen opmars te stoppen, liepen elkaar hierbij helaas in de weg. En hoewel de zwartspeler zeker niet de snelste winstweg koos (verre van dat zelfs!), werd al snel duidelijk dat de weerstand van de witte stukken steeds verder afbrokkelde en de witte stelling uiteindelijk onhoudbaar werd. Met strakke hand werden de laatste zwarte zetten uitgevoerd om de definitieve winst binnen te halen, en ging René, zich als een held in een Griekse tragedie tegen het door de Goden opgelegde lot verzettend, strijdend ten onder …. .
Al met al mogen we zeker niet klagen over deze wedstrijd, het gelijkspel was volkomen verdiend en in de volgende ronde mogen, kunnen en zullen we zeer zeker weer een poging wagen om de maximale matchpuntenscore binnen te halen. We hadden in elk geval een gezellige avond met interessante schaakavonturen, die naar meer smaken, en dat is ook heel wat waard. Want zonder gezelligheid, wordt tot een last de tijd …. .
Resultaat 3 – 3
Tom Brans