======================================================================================================

STROMEND SCHEEPSSCHAAK

Afgelopen donderdag, op 10 april 2025, meldde onze Toren afvaardiging, bestaande uit René, Arie, ikzelf, Bart en Chella (deze laatste verving de ziek geworden Peter hamers)  zich bij een aan de Nieuwe Kade afgemeerd Rijnschip, de Vista Sun, en wel bij de beveiliging. Voor deze avond waren wij uitgenodigd door een groep Oekraïense vluchtelingen, om mee te eten en aansluitend met hen te gaan schaken. De beveiliging verstrekte ons, na “grondige controle” (gelukkig geen visitatie ….) toegangspasjes, die wij na afloop van de visite weer moesten inleveren.

We werden opgevangen (en ook de hele avond begeleid) door Marinus Hartman, die vanuit het Leger des Heils de vluchtelingen beroepsmatig begeleid bij allerlei zaken en (ontspannende) activiteiten. Omdat we na het eten nog wat tijd over hadden vòòr dat het schaken zou beginnen, leidde hij ons nog even door de locatie rond. In feite gaat het om twee Rijnschepen, die naast elkaar liggen en met elkaar verbonden zijn, en waarop zich in totaal zo’n 350 Oekraïeners bevinden (alleenstaanden, éénouder gezinnen, echtparen, met en zonder kinderen).  Voor al deze mensen wordt en is in principe van alles geregeld, maar ondanks de bepaald niet slechte voorzieningen en de redelijk royale ontspanningsruimte’s blijft het wel een feit, dat sommigen al (meerdere) jaren altijd in deze elfde omgeving verblijven, zonder direct uitzicht op een klein stukje blijvende eigenheid. Ik kan mij voorstellen dat zoiets op een gegeven moment toch iets met een mens doet …. .

Na afloop van de rondleiding werd ons gemeld dat het schaken kon beginnen, dus wij togen naar de ontspanningszaal van de Vista Sun en werden daar voorgesteld aan de deelnemers, variërend van jong (begin 20) tot “ouder” (64), en Arie mocht zowaar als enige tegen een dame aantreden. Zijn spreekwoordelijke hoffelijkheid zorgde ervoor, dat alles prima en rustig verliep …. .

De partijen waren van een zeer wisselvallige kwaliteit, en wat ook de communicatie enigszins belemmerde, was het feit dat de meeste tegenspelers niet of nauwelijks de Engelse taal beheersten, laat staan Nederlands. Alle de 64 jarige Leco, die in januari ook bij ons op de club was geweest, sprak goed Engels (en speelde, dat moet gezegd worden, óók goed!). Hij kwam echt met goede (en voor mij minder aangename) schaakplannetjes op de proppen. Tegen hem kon ik mij weliswaar handhaven, en uiteindelijk winnen, maar dat ging niet bepaald van een leien dakje …. .

Al met al was het een plezierige en geslaagde (schaak)avond, en ook wat ons betreft is deze voor herhaling vatbaar. Dus op naar de volgende ontmoeting!

Tom Brans (teamlid)