Ons eerste Team heeft uit, een mooie overwinning gehaald op het altijd lastige Team 2 van Mook
Hieronder het verslag geschreven door Tom Brans,
000000000000000000000000000000000000000000000000000000
DONDERDAG 5 OKTOBER 2023
Op bovengenoemde datum verzamelde onze ploeg zich bij de benzinepomp te Elderveld voor ons optreden in Mook ( de “Toren Revue”.), behalve Thomas van Diggelen, die rechtstreeks ging en tevens onze 1e invaller was. Onze tweede invaller was Benjamin Hoekstra, want zowel Laurens als Ad konden niet op deze dag.
Ruimschoots op tijd arriveerden wij te Mook bij “ ’t Moks Café ”, alwaar wij in de kelder mochten aantreden. Gelukkig was hier weinig te merken van de verrichtingen van een bepaalde Nederlandse voetbalclub, die in de bovengrondse verblijfsruimte luid en duidelijk werd “uitgestraald”.
Keurig om 20.00 begon de wedstrijd, en zoals gebruikelijk te doen zal ik de borden in volgorde afwerken.
Bord 1:
Hier mocht Ron met wit aantreden en kwam er een soort van Franse ruilvariant op het bord. Dit leverde voor de zwartspeler niet echt de stelling op die hij zich gewenst had, waarna Ron met vaardige hand de winst naar zich toe trok.
Bord 2:
Hier speelde Thomas met zwart een Siciliaan, waarin hij rustig, maar vastberaden voetje voor voetje ruimte voor zichzelf schiep en tegelijkertijd de spanning beetje bij beetje wist op te voeren. Uiteindelijk werd dit de witspeler te veel van het goede, en kon Thomas de stelling openbreken waarna de open g-lijn beschikbaar kwam voor hem en de witte koning een onstuitbare mat-aanval over zich heen kreeg. Ook hier haalden wij dus de buit binnen …. .
Bord 3:
Marcel hanteerde de witte stukken en zorgde voor de nodige “hoogspanning” in het zwarte kamp, alwaar de zwarte dame steeds meer onder druk kwam te staan door het grote aantal taken die zij kreeg toebedeeld. En hoewel het een feit is, dat dames ècht kunnen multi-tasken (jazeker heren, dat kunnen zij ècht!), raakte de zwarte dame steeds meer overbelast. Zij moest een bepaald veld blijven dekken om ineenstorting van de zwarte (konings)stelling (zwart had lang gerokeerd) te voorkomen, maar dankzij subtiele manoeuvres van zijn stukken en pionnen slaagde Marcel er in om de zwarte dame naar een verkeerd veld te verjagen, waarna de partij zeer snel afgelopen was, omdat wit over de open c-lijn binnen kon vallen met ondekbaar mat tot gevolg. Ook hier dus een plus voor ons.
Bord 4:
Tsja, wat zal ik over mijn eigen partij zeggen?! In een Siciliaan waarin ik met zwart rustig wat druk tegen de witte stelling opbouwde, en ook nog een sterk paard op d4 wist te posteren, dook er plotseling een mogelijkheid voor mij op om door een flinke stukkenruil een pionnetje te “snoepen”. Wat ik niet eens gezien had, maar wel zag toen wit op een afwijkende manier terug sloeg tijdens deze ruil, was dat wit door deze “afwijking” een stuk zou verliezen, hetgeen ook prompt geschiedde. Wel moest ik heel erg goed opletten op mijn koningsvleugel, dat wit hier niet een stuk tegen 1 á 2 pionnen zou offeren, want dan zou ik (als)nog een flinke aanval over mij heen krijgen. Met het opgeven van mijn h-pion, het verplaatsen van mijn niet-gerokeerde koning van e8 naar f8 en het visueel tenenkrommende verplaatsen van de toren van h8 naar g8, was de zwarte koningsstelling voldoende stevig verdedigd, en na nog wat schermutselingen in het centrum, waarbij de witspeler besloot om met de d-pion terug te slaan op e4, kon mijn dame op c4 een vernietigend “damevorkje-met-schaak” geven, waardoor wit ook nog eens zonder compensatie de toren op a2 zou kwijt raken. Dit was teveel voor mijn tegenspeler, hij gaf hierna meteen op.
Bord 5:
Eigenlijk werd op dit bord de misschien wel interessantste en leerzaamste partij van de avond gespeeld. In een “gesloten” opening (afwijkend Slavisch?! Of misschien iets Damegambiet-achtigs?!) belande René na de nodige schermutselingen in een bizar toren-eindspel, waarin hij op elke vleugel nog één witte pion had, en zijn tegenspeler twee. Niet van zins om het hoofd in de schoot te leggen besloot hij om op de damevleugel (het principe van de verst verwijderde pion) een interessante actie te ondernemen. Dit had normaal gesproken niet tot succes mogen leiden, maar zijn tegenspeler werd enigszins zenuwachtig en raakte in het eindspel het duidelijk zichtbare directe winstspoor bijster. René rook een kans, en greep deze voortvarend met beide handen aan. Beide spelers slaagden erin een pion tot Dame te laten promoveren, en dat dit uiteindelijk niet tot een puntendeling leidde, lag misschien wel aan de vermoeidheid van beide spelers, de hoogspanning op het bord, en de vele keuze-mogelijkheden die (weer) in het spel gekomen waren, waardoor René helaas een ongelukkige zet deed, die de zwartspeler de gelegenheid gaf om, ere wie ere toekomt, een prachtige “onmogelijke” zet te doen (gebaseerd op het principe dat een speler zijn eigen koning niet schaak mag zetten), waardoor wit ondanks alle moeite en volharding alsnog zijn Dame kwijt zou raken. Hier trokken wij dus aan het kortste eind.
Bord 6:
Op verzoek van Benjamin kreeg hij de gelegenheid om de zwarte stukken te hanteren. In een goed opgezette partij zag hij helaas een “kleine afwijking” in een afwikkeling over het hoofd, waardoor uiteindelijk een interessant eindspel ontstond waarin Benjamin K, L en 3 pionnen had, waaronder helaas een dubbelpion, terwijl wit nog over K, T en 1 pion beschikte. Benjamin wist hierin handig manoeuvrerend het evenwicht te bewaren, waarna beide spelers besloten het punt te delen. Een zeer verdienstelijke prestatie van hem, en ook van onze invallers als zodanig, want zij scoorden 1,5 punt uit twee partijen.
Goed, dit gezegd hebbende kunnen we ons nu voor gaan bereiden op de volgende ronde tegen OPC1, die voor 6 november gepland staat, waarbij wij thuis spelen. Maar eerst maar eens van het weekend genieten, want dat heeft nu natuurlijk prioriteit. En natuurlijk dank aan alle deelnemers (ook aan onze tegenspelers) die geholpen hebben om van deze avond een gezellige avond te maken.
Resultaat 1½ -4½,