Het schaken heb ik van mijn opa (van vaderskant) geleerd. Toen ik een jaar of acht was, zag ik hem een partij bestuderen c.q. na spelen (uit een boekje van Euwe). Ik zei toen: “Dat spel kan ik óók!”, maar dat bleek natuurlijk al gauw te optimistisch gedacht te zijn ….. . (J). Hoe dan ook, in eerste instantie beperkte het schaken zich tot onze onderlinge partijen. Toen ik enkele jaren later een schaakboekje van Hans Bouwmeester kreeg (uit de welbekende klassieke reeks), begon ik mezelf óók een klein beetje te trainen (nou ja, trainen …. . een beetje vrijblijvend oefenen.). Op de middelbare deed zich, vanaf de 3e klas, de eerste gelegenheid voor om in (school)teamverband deel te nemen aan schaken tegen andere scholen. Ons grenzeloze optimisme ten spijt landden we al snel met beide benen op de grond (we mochten meteen aantreden tegen een Nijmeegs schoolteam, dat voornamelijk uit (getrainde) SMB jeugdspelers bestond …. . (L).). Het jaar daarop kreeg ik de kans om mij op te geven voor een schaaksimultaan tegen Berry Withuis. Deze partij won ik zowaar, waarna het schaakvirus zich stevig in mij nestelde en ik nog geen maand later – in maart 1977 – lid werd van het Deventer Schaakgenootschap Pallas. Onder de beschermende vleugels van de godin der wijsheid bracht ik hier mijn eerste schaakjaren door, met veel(belovende) resultaten en veel activiteiten.
Nadat ik in Den haag op kamers ging wonen, ben ik aldaar lid geworden van schaakvereniging het Centrum (deze bestaat inmiddels al heel lang niet meer.) en bracht daar de volgende vier jaren door. Inmiddels was ik via allerlei sluiproute’s bij mijn (huidige) werkgever beland, waarna ik een “spoorse” schaakcarrière begon. Dit leidde uiteindelijk tot deelname aan een Internationaal (spoor)schaaktournooi in Dresden in juni 2000. Ondanks het licht bedroevende resultaat (1,5 uit 5, en een gewonnen stelling uit handen geven door tijdsoverschrijding ….. . Dat laatste klinkt volgens mij héél bekend …. .).
Hierna leerde ik mijn vrouw kennen, en kwam het schaken in eerste instantie op een wat lager pitje te staan. Mijn dochter begon in 2004 te schaken, ik herstartte in maart 2005, en hoewel mijn dochter medio 2008 definitief met schaken stopte (ze is een gedreven basketbalster!), ben ik tot op heden bij SV De Toren blijven plakken. En als er géén rare dingen gebeuren, zal deze lijm mij nog geruime tijd bij SV De Toren vasthouden …. .
Hierbij geef ik het stokje door aan Jeroen Kruiver
