Ik leerde bij toeval schaakbord en stukken kennen in Rijswijk in een weekend dat ik met een buurtvriendje in mijn oude VW-kever naar Den Haag/Kijkduin was gegaan, e.e.a. in 1968.
Bij Kijkduin zouden we het buurtje gaan verkennen alwaar mijn buurtvriendje was opgegroeid om vervolgens naar het strand te gaan.
Het was een leuke dag en wij hadden via-via een adres in Rijswijk gekregen om te overnachten. Dat bleek een groot statig huis te zijn, en wij kregen een leuke kamer op zolder aangewezen.
Na een half uur kwam de zoon des huizes aankloppen en vroeg ons of hij gedichten mocht voorlezen. Konden wij niet weigeren en vervolgens , na enkele gedichten, vroeg hij of wij wilden schaken. Ik kon dat niet en heb toen bij de andere twee toegekeken en daarmee de loop de stukken en de nodige regels meegekregen. Thuisgekomen, heb ik met buurtvriendje één partij gespeeld en verloren. Jaren later in 1976 nam ik me voor zelf een schaakbord te fabriceren. Vraag me niet waarom, maar dat schaakbord heb ik nog. Best mooi ding , haha!
Begin jaren tachtig woonde ik in Leeuwarden en was vaak aan het dammen met buurmannen.
Eén daarvan was hoofdklasser. Een andere buurman wilde eigenlijk liever schaken …. en ik trouwens ook. Van het een kwam het ander! Binnen 2 jaar hadden we de schaakclub Westeinde met +- 30 leden in een mooie locatie van de wijkvereniging.
Buurman en ik dus in het bestuur. Maar ja, ….. leer je geen schaken van.
Schaken leerde ik voor de 1-e keer door les te geven aan kinderen uit die woonwijk. We hadden er op woensdagmiddag en/of zaterdag wel 25 tegelijk aan het lessen en schaken.
Met lesmateriaal van de KNSB , voor pion-, toren- en koningsdiploma kregen we een enthousiaste groep kinderen. De diploma-uitreikingen waren altijd een feest met de KNSB -examinator erbij.
Nu, in 2021 , ….. meer dan 26 jaar later leer ik voor de 2-e keer schaken.
Mijn leermeesters zitten nu tegenover mij bij de schaakvereniging de Toren.
Geef het stokje graag door aan Wim Flohr.
