Op maandag 4 november j.l. mocht het eerste team van de Toren thuis aantreden tegen Zevenaar 2. Na het gebruikelijke welkom en het benoemen van de huisregels kon de wedstrijd een aanvang nemen en begonnen beide partijen aan een wedstrijd, waarvan nog niet te zien was hoe spannend deze zou worden. Voor het gemak werk ik zoals gebruikelijk de borden van boven naar beneden af.
Bord 1:
Aan het eerste bord mocht Ron met zwart ten strijde trekken. De contouren van een gesloten Siciliaan werden al snel zichtbaar. Al manoeuvrerend bouwde hij zijn stelling uit op de damevleugel, terwijl hij tegelijkertijd zijn stukken naar de juiste posities manoeuvreerde voor een aanval, die komen moest en zou. De strijd die toen losbarstte liet de witspeler uiteindelijk op niet mis te verstane wijze met lege handen achter, zodat wij in elk geval een vol punt konden noteren. 1
Bord 2:
Thomas mocht met de witte stukken een poging wagen, en het daaruit voortvloeiende spel, niet in het minst door de creatieve tegenacties van zijn tegenspeler, zorgde ervoor dat deze Aljechin uiteindelijk in een soort van dynamisch evenwicht uitmondde. Hierin besloten beide spelers het punt te delen, al was het maar om te voorkomen dat één van beiden de partij zou winnen / verliezen door toedoen van zichzelf (doelpunt in eigen goal, altijd een bittere smaak achterlatend) of van de ander (zo’n winst voelt niet echt lekker).
½
Bord 3:
Aan het derde bord koos Marcel voor een rustig opgebouwde, maar verre van tamme of saaie Caro Kann. Met de zwarte stukken eerst aftastend, later veel feller de strijd zoeken, leek het er in het verloop van de partij op dat hij zijn hand overspeeld had. De witspeler bleek een uiterst gevaarlijke (of althans zo ogende) aanval tegen Marcels koningstelling te hebben, en ik begon het al somber in te zien. Marcel bleek echter veel verder te hebben gekeken en hield het hoofd koel. Toen vervolgens de witspeler een uiterst sterk ogende (zo niet winnende) voortzetting miste, kon Marcel keihard toeslaan, de gehele witte opzet compleet onderuit halend en daarna de buit opstrijken. Dit punt bleek het kostbaarste van de avond te zijn …. .
1
Bord 4:
Hier mocht ik de witte stukken ter hand nemen om een poging te wagen. De opening liep, met zetverwisseling, over in een Caro Kann, die tot actief spel leidde in een interessante partij. Ondanks het feit dat ik de meeste ruimte op het bord had, en ook vrijwel steeds het initiatief, hield de zwartspeler het hoofd koel en liet hij zich niet gek maken. Uiteindelijk leidde goed wederzijds spel tot een (vrijwel) gelijkwaardige stelling, waarin ik nog steeds een licht plusje had maar dat vrijwel zeker onvoldoende was om in deze stelling de winst binnen te halen. Bovendien had mijn tegenspeler veel meer bedenktijd dan ik ik had nog zo’n 8 minuten, mijn tegenspeler nog ruim 30.). Om te voorkomen dat ik met lege handen zou achter blijven, nam ik dan ook meteen zijn remise aanbod met beide handen aan.
½
Bord 5:
René zette de partij met de zwarte stukken erg rustig op (een dubbel fianchetto). Niet direct de meest spectaculaire opzet voor zwart, maar het levert wel een stevige stelling op waarbij wit mar moet zien te bewijzen, dat daar iets te halen valt. Helaas voor René (en dus ook voor ons) bleek dat inderdaad het geval te zijn, en na een lange strijd kon René niet anders doen dan een eervolle nederlaag te accepteren en de vlag te strijken.
0
Bord 6:
Aan het zesde bord leverde Jan Cnossen als invaller zijn bijdrage. Na een vrij evenwichtige opening te hebben gespeeld stond er een ogenschijnlijk “rustige” stelling op het bord. Helaas, schijn bedriegt, jan zijn tegenspeler wist de nodige (val)strikken in de stelling in te vlechten, waarna Jan door een verrassende aanval het eea kwijt raakte. Dit leidde er uiteindelijk toe, dat hij aan de zwarte druk toe moest geven, waarna er alleen nog een capitulatie resteerde …. .
0
N.B.: ik zei express dat het punt van Marcel het kostbaarste punt van de avond was, omdat wij op dat moment als team met 3 – 2 achter stonden. Vandaar mijn vrees en, even later, mijn verbazing toen Marcel niet alleen zijn koning wist te behouden, maar ook nog eens hardhandig de partij naar zich toe trok en kort daarna de buit binnen haalde. Zo haalde we toch nog 1 matchpunt binnen, iets wat in de toekomst van dit seizoen wel eens heel erg belangrijk zou kunnen blijken te zijn …. .
Redactie Tom Brans
| Toren | |||||
| De Toren 1 | Rating | Zevenaar 2 | Rating | Ronde 2 | |
| Engelen, R.J.H. (Ronald) | z | 1896 | Poel van der, P. (Pieter) | 1675 | 1 - 0 |
| Diggelen van, T. (Thomas) | w | 1858 | Pest te, Y.G.L. (Yannick) | 1885 | ½ - ½ |
| Vries de, M. (Marcel) | z | 1797 | Claessen, A.L. (Tonie) | 1843 | 1 - 0 |
| Brans, T. (Tom) | w | 1739 | Meiboom, D. (Daniel) | 1792 | ½ - ½ |
| Reulink, R. (René) | z | 1608 | Rouwenhorst, H. (Henk) | 1812 | 0 - 1 |
| Cnossen, J. (Jan) | w | 1740 | Poel van der, J. (Jeroen) | 1785 | 0 - 1 |
| Gemiddelde Rating: | 1773 | Gemiddelde Rating: | 1799 | 3-3 | |