Op dinsdag 16 mei j. l. was het dan eindelijk zover: de slotronde in klasse 2D van UVS 3 (Uit Vrienden Samengesteld) en De Toren 1, Deze slotronde van de SOS competitie werd door SMB georganiseerd en vond plaats in wijkcentrum “ ’t Hert” te Nijmegen. Deze ruimte, waar ik enkele maanden geleden al geweest was in het kader van “mijn nevenactiviteiten” bij ASA, bood voldoende plaats aan alle deelnemende teams. Om op tijd af te kunnen ronden, dienden we uiterlijk om 19:15 uur aanwezig te zijn, zodat er om 19:30 uur met de slotronde kon worden gestart.
Enfin, ons team was ruimschoots op tijd aanwezig. Dankzij de voortreffelijke organisatie en goede planning kon de slotronde op tijd van start gaan. De Toren 1 had niets te verliezen en niets te winnen, we stonden op een stevige vierde plek, dus wie daar zin in had, kon vrijuit spelen of simpelweg “iets nieuws” uitproberen. Zodoende begonnen wij aan ons laatste avontuur van dit seizoen.
Aan bord 1 mocht Ron aantreden met wit; zijn tegenstander keek al snel tegen een blokkade op d6 aan, slaagde er weliswaar in om deze uiteindelijk “op te heffen”, maar kwam toen tot de ontdekking dat dit niets veranderde aan zijn verre van fraaie positie. Uiteindelijk haalde Ron de buit binnen, en daarmee een punt.
Aan bord 2 stak Thomas met de zwarte stukken voortvarend van wal, zijn stelling oogde veelbelovend en alles leek ook mee te zitten voor Thomas om op termijn het punt op te strijken. Helaas, er ging onderweg iets mis, een vergissing is gauw gemaakt en daarna worden de rollen in de regel snel omgedraaid: Thomas belande in een ongunstig eindspel waarin hij uiteindelijk niet meer in staat was om een witte pionpromotie te verhinderen. Exit voor ons dus … .
Aan bord 3 probeerde Marcel met de witte stukken de zwarte positie aan te tasten. Ook hier echter ging er het een en ander niet helemaal zoals gepland, stukverlies was het gevolg, waarna Marcel dapper strijdend en tegenstand biedend uiteindelijk ten onder ging. Ook hier bleven wij dus met de reguliere kater zitten …. .
En dan mijn eigen partij, aan bord 4. Tsja, wat zal ik er van zeggen: “ik had mijn avond niet”, of: “ik had actiever moeten zijn”, allemaal waar en allemaal met hetzelfde resultaat. Vanuit de opening kwam mijn stelling al niet goed uit de verf (zeg maar gewoon: ik stond onder druk en had niks te makken!), en dit werd er gaandeweg de partij niet beter op: eerst één pionnetje verliezen, dan een tweede, dan nog een derde, dan nog …. . Uiteindelijk kwam ik tot de even nuchtere als droeve constatering dat mijn stelling gewoon “naadje” was, en dat het fatsoenlijkheidshalve hoog tijd werd om op te geven. De welbekende “man met de hamer” was veruit te prefereren boven deze partij …. .
Aan bord 5 mocht Ferdi als invaller met de witte stukken aantreden, en dat deed hij met verve. In een middenspel met elk nog een klauw pionnen, een tweetal torens en elk één paard wist Ferdi het hoofd koel te houden en het beste plan te trekken, zijn eindspelkaarten bleken beduidend beter dan die van zijn tegenspeler die uiteindelijk de vlag moest strijken. Toch een puntje erbij, dus …. .
Tenslotte één van de trouwste deelnemers aan de externe competitie, onze onvolprezen René. Ook hij mocht de zwarte stukken beheren, en wel aan het laatste bord tijdens de laatste wedstrijd van dit seizoen. Het simpele feit dat hij alweer een tijdje Laurens Storms als “sparringpartner” heeft, heeft hem geen windeieren gelegd. In deze partij slaagde René er in om, stukje bij beetje, steeds meer zijn positie te verbeteren, wat uiteindelijk in het regulier opstrijken van het volle punt uitmondde.
Aldus kwam zo een interessant “gelijkspel” tot stand, wat tot het “verrassende” resultaat leidde, dat de Toren 1 zijn positie op de vierde plaats handhaafde. Al met al geen slecht seizoen dit jaar, waarin we na een vliegende en voortvarende start tegen een aantal “dompers” opliepen. Maar juist die goede start zorgde er voor, dat we (uiteindelijk) niet in de gevarenzone kwamen. Als we nu ook nog onze krachten weten te trainen en te disciplineren, dan kan het nieuwe seizoen 2023-2024 zomaar een zeer veelbelovend gebeuren (gaan) worden. Voorlopig echter staat er, na afloop van de interne competitie in juni, nog een zomercompetitie op stapel voor de maanden juli en augustus. Wie weet wat deze voor verrassingen gaat brengen, en natuurlijk kan deze óók benut worden om van alles uit te proberen ter vergroting van de eigen schaakkracht. Wie weet wat Caissa nog voor ons in petto heeft …. .
Tom Brans