Uitslag SOS competitie Theothorne 1 vs De Toren 1 dinsdag 21 Maart 2023
Geschreven door Tom Brans, de Team captain Toren 1
Op dinsdag 21 maart jongstleden mochten wij, met een voltallig team en qua rating behoorlijk op sterkte, aantreden tegen de schaakvereniging Theothorne in Dieren. De heenreis verliep vlotjes en voorspoedig, al is het nog steeds erg duister hoe ik, als teamleider zelf ook rijdend, als laatste van het verzamelpunt vertrok en als eerste te Dieren aankwam. Misschien gaf het enthousiasme mij de nodige vleugels … .
Na aankomst konden wij ons mentaal voorbereiden, want de jeugd was (nog) bezig. Toen wij eenmaal binnen waren en op het punt van beginnen stonden, kwam er nog de mededeling dat de derde bord speler van Theotorne een treinaansluiting had gemist en nog onderweg was, geplande aankomst op de schaaklocatie ca. 20.30 uur.
I.v.m. de afwijkende hoeveelheid beschikbare tijd (1.40 uur p.p.p.p.) besloten we om de klok alvast te starten, anders zou het wel heel erg laat (kunnen) worden voor een door-de-weekse-avond.
Enfin, laten we de borden 1 t/m 6 eens onder de loep nemen:
Bord 1: Hier speelde Laurens Storms met wit een klassieke Franse opening. Zijn tegenspeler probeerde van alles en nog wat uit, maar daarbij raakte gaandeweg de zwarte dame in een soort van “matnet” gevangen, waarna Laurens groot materieel gewin combineerde met een betere positie en uiteindelijk de zwartspeler tot overgave dwong. 1 punt
Bord 2: Hier speelde Ron Engelen met zwart een Siciliaan met g6 en Lg7 (ik kon niet goed zien of het om een originele “draak” ging, of om een gecreëerde “draak”.). Hierin wist hij middels steeds beter spel een gewonnen toren – eindspel te verkrijgen, waarin hij er uiteindelijk in slaagde geforceerd een zwarte pion te laten promoveren, waarna de witspeler het “pas” voor gezien hield (er waren volgens mij inmiddels ergens rond de zestig zetten gespeeld). 1 punt
Bord 3: Hier speelde Marcel de Vries met wit, waarbij hij dus “opende” met ca. een half uur op zijn vertraagde tegenspeler te wachten. Hij verraste volstaan met stukken en pionnen, tot er op een gegeven moment, middels een “wederzijdse consensus”, een toren – eindspel op het bord kwam waarin beide spelers nog twee torens hadden. Een combinatie van tijdnood, scherpe varianten en een verraderlijke ontwikkeling in het resterende pionnen – eindspel zorgden er helaas voor dat Marcel, na keihard gezwoegd te hebben en nog als laatste bezig te zijn, alsnog de vlag moest strijken, wat erg jammer was, want op dat moment was de stand 3-2 in ons voordeel en een remise zou een nipte overwinning voor ons hebben opgeleverd …. . 0
Bord 4: Ikzelf mocht aan bord 4 met zwart aantreden en speelde een “klassieke” Siciliaan, waarin beide spelers op het scherp der snede speelden. Helaas werd de scherpe dynamiek mij op de een of andere manier te machtig, want in een vlaag van “Donneriaans misgrijpen” speelde ik een pion op, waardoor een paard (op d5) ongedekt kwam te staan, waarna mijn tegenspeler dit verrassende cadeautje met schaakgeving kon slaan. Ook hier dus helaas een 0.
Bord 5: Hier speelde Thomas met wit een Siliaan, met daarbij ingevoegd c3 op de derde zet van wit (klassiek Morra?!). Hij verkreeg gaandeweg het betere spel en slaagde er geleidelijk aan in om het opgebouwde voordeel te verzilveren. 1 punt
Bord 6: Te elfder ure had ik Ferdi Berendsen nog kunnen strikken i.v.m. de afwezigheid van een aantal vaste spelers. Zoals van Ferdi te verwachten kwam er “een gambietje” op het bord en kwam de partij in zeer creatief vaarwater terecht. Dit dwingt natuurlijk beide spelers om op eigen kracht allerlei originele voortzettingen te verzinnen, want in een “Ferdi-B-Opening” overlijdt de theorie al op de tweede of derde zet. Helaas bleek Ferdi’s tegenstander hierin net iets sluwer en uitgekookter te zijn, wat Ferdi eerst de kwaliteit kostte en daarna, uiteindelijk (want hij bleef wél flink doorstrijden!), de partij …. . 0
Al met al was dit een gezellige avond met, dat moet zonder meer gezegd worden, een zestal uiterst interessante en leerzame partijen die geen van allen als saai of stroperig gekwalificeerd konden worden. Zonder meer voor herhaling vatbaar (al hadden we natuurlijk liever wel gewonnen, maar ja, dat geldt natuurlijk ook voor onze tegenspelers bij Theotorne!).
Resultaat 3-3